Bóg posłużył się prostą siostrą zakonną, by przypomnieć Kościołowi i światu prawdę o swoim nieskończonym
miłosierdziu. Faustyna Kowalska, pokorna, cicha i ufna, wypełniła misję zleconą Jej przez Boga dzięki całkowitemu posłuszeństwu Bożym natchnieniom i przełożonym. Podczas lektury jej Dzienniczka dostrzegamy ogrom miłości do Chrystusa i Kościoła, Ojczyzny i wszystkich ludzi. Była gotowa do największych poświęceń, by tylko sprawić radość Zbawicielowi. Za swą wielką miłość św. Faustyna otrzymała wiele darów. Dziś jej imię jest znane w całym Kościele, a wierni w tysiącach języków odmawiają Koronkę do Bożego miłosierdzia i inne modlitwy jej przekazane. Faustyna jest dla nas mistrzynią modlitwy, adoracji, ofiarowania cierpienia oraz troski o zbawienie własne i innych ludzi. Podążajmy duchowo jej śladami. Otwierajmy się na Boże miłosierdzie, a widząc, jak bardzo potrzebują Go inni, bądźmy miłosierni w słowach i czynach. Pamiętajmy o zapewnieniu Jezusa: Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5, 7).
