Bóg jest nie tylko Panem wszechświata, Stwórcą, który obdarza istnieniem. Jest także naszym Zbawcą. Zależy Mu na dobru i szczęściu człowieka, dlatego powołuje nas do wspólnej komunii. Zaprasza do wiary tak
mocnej, jak wiara Abrahama, który posłuszny Bożemu wezwaniu podjął ryzyko wyjścia w nieznane. Patriarcha uwierzył, to znaczy postanowił budować swe życie na słowie Tego, który go wezwał. Wiara nie jest łatwą
i przyjemną wędrówką, ale trudem i walką. Jest zmaganiem się. Nie wystarczy raz jeden uwierzyć i oddać swe życie Bogu. Trzeba napełniać serce Jego miłością, w przeciwnym razie można pogubić się i powrócić do
zniewolenia grzechem. Wiara ma swój dynamizm wzrastania lub słabnięcia. Czuwajmy zatem, byśmy nie utracili tego skarbu i nie rozmienili go na drobiny szczęścia, jakie oferuje nam świat.
