O ile liturgia pierwszej Mszy św. jest zdominowana nadzieją życia wiecznego, o tyle druga Msza stanowi usilną prośbę zanoszoną do Boga w intencji zmarłych. Widać to zwłaszcza w modlitwach liturgicznych. Obydwie antyfony zawierają znaną powszechnie modlitwę: Wieczny odpoczynek racz im dać Panie… W tym samym duchu zostały sformułowane oracje mszalne, a także psalm responsoryjny. Czytania natomiast dostarczają argumentów za sensownością takiej modlitwy. Chrześcijanie, wyznając wiarę w świętych obcowanie, są przekonani, że swoimi modlitwami mogą pomóc tym, którzy już odeszli, jeżeli oni takiej pomocy potrzebują. Dlatego jest taka modlitwa, wyrażona w sprawowanej Eucharystii, najwyższej formie modlitwy chrześcijańskiej, celebrowanej nie tylko dziś, ale w codziennej praktyce liturgicznej Kościoła.
