Ostatni dzień roku kościelnego skłania do pewnych podsumowań i refleksji. Każdy powinien uczynić to indywidualnie, osobiście podziękować Bogu i przeprosić Go za grzechy i zaniedbania. Wspólnotowo możemy i powinniśmy być wdzięczni za wszystkie liturgiczne wydarzenia minionego czasu. Kolejny raz przeżywaliśmy misteria z życia naszego Pana, Matki Najświętszej, świętych. Z pewnością celebracje te zostawiły swój ślad w życiu wspólnoty Kościoła, w życiu każdego z osobna. W kolejnym roku liturgicznym, jako wspólnota, ponownie wrócimy do tych tajemnic naszej wiary, ale już bogatsi, bardziej pogłębieni duchowo dzięki plonom minionego roku. Potrzeba również uderzyć się w piersi i przeprosić Boga za niewykorzystane łaski i szanse. Niech szczera skrucha będzie dla nas zadatkiem lepszej przyszłości.
