Kolekta wspomnienia św. Jana od Krzyża ukazuje go jako tego, który odznaczał się niezwykłym umiłowaniem tajemnicy krzyża, która to miłość wyrażała się w jego teologii, poezji, życiu duchowym, ale też w naśladowaniu Jezusa Ukrzyżowanego w całkowitym wyrzeczeniu się siebie. Jan uczył się tej postawy, medytując uniżenie Jezusa we wcieleniu i uniżenie w ukrzyżowaniu. W swoim wierszu o wcieleniu oddał tę prawdę w takich słowach: „I pełnić wolę Twoją, / To ma chwała jedyna! / I pragnę spełnić, Ojcze, / Woli Twojej zamiary, / Bo przez to się objawi / Twoja dobroć bez miary.[…] / Pójdę szukać mej miłej, / Krzyże jej, ból i męki / Wezmę na barki swoje, / By nie znała udręki. / I by zaznała życia, / Dam za nią życie moje, / Wyrwie ją z bagien świata, / Zwrócę w ramiona Twoje!”.
