Od momentu stworzenia Bóg troszczy się o człowieka, nie pozostawiając go samemu sobie, nawet w momencie jego nieposłuszeństwa. Cierpliwie towarzyszy mu, kształtując jego serce swoim słowem. Okazując mu miłosierdzie, pragnie jego szczęścia i uczy go odnajdywać i chodzić swoimi ścieżkami. Prorok Jonasz, którego spotykamy w dzisiejszym pierwszym czytaniu, wielokrotnie zbaczał z Bożych dróg, jednak Pan nigdy nie zrezygnował z jego serca. Również apostołowie, powołani dziś przez Jezusa, nie zawsze stawali na wysokości zadania. Tak prorok, jak i uczniowie nie zostali wybrani z powodu swoich zdolności i predyspozycji, ale zostali uzdolnieni do misji, do której ich powołano. Dziś i nas Bóg chce uzdalniać do realizacji powołania, którym nas obdarza.
