Ponieważ nasz Bóg jest wspólnotą Ojca, Syna i Ducha, postanowił siebie jednocześnie ukryć i rozpoznać we wspólnocie Kościoła. Żyje w niej od dwóch tysięcy lat i objawia się w niej kolejnym pokoleniom. Buduje tę wspólnotę przez swoje słowo i sakramenty – znaki swojej szczególnej obecności. Dziś szczególnie dziękujmy za Eucharystię – ofiarę Jezusa na krzyżu, i za kapłana, który od tronu Bożego sprowadza ją na ołtarz. Prośmy, by jej nigdy nam nie zabrakło i by rosły zastępy tych, którzy będą ją nam sprawować. Bo tylko we wspólnocie Kościoła możemy chwalić Boga z całej duszy i szczerze miłować wszystkich ludzi (por. kolekta). „Kto wierzy, nigdy nie jest sam” (Benedykt XVI)
