Odkrywanie stworzonego przez Boga świata i miejsca przygotowanego człowiekowi we wszechświecie rodzi zachwyt, podziw i dumę każdego pokolenia: czym jest człowiek, że o nim pamiętasz? Uwieńczyłeś go czcią i chwałą! (por. Ps 8). W każdym pokoleniu nie brakuje jednak i takich, którzy niszczą piękno natury, wyzyskują zasoby naturalne, wykorzystują innych ludzi, zamykają swoje serca przed potrzebującymi. Trzeba nam powracać do katechizmowej prawdy, że Bóg stworzył każdego człowieka na swój obraz i podobieństwo, by odzyskać utraconą godność, by spojrzeć na innych Bożymi oczami i każdego obdarzyć należnym szacunkiem.
