Na końcu opisu stworzenia świata odnajdujemy nie tylko stworzenie człowieka w dwóch wersjach – męskiej i żeńskiej, ale przede wszystkich ich powołanie do wzajemnej miłości. Ona przyniesie ludziom radość, szczęście, poczucie spełnienia, będzie źródłem zdrowia i wzajemnej troski. Zniszczona przez egoizm, grzech, pożądanie i wykorzystanie zasługuje nie na potępienie, lecz na kolejną szansę. Dlatego Jezus przynosi na ziemię Boże miłosierdzie i uzdrowienie. A po odejściu do nieba posyła swoją Matkę, by przez jej modlitwę i wstawiennictwo w każdym pokoleniu ludzie odzyskiwali zdrowie duszy i ciała. I z zapałem wrócili na drogę wzajemnej miłości.
