Człowiek nie jest doskonały. Myli się, błądzi, grzeszy, marnuje okazje. Wie o tym Stwórca, który nie pozostawia człowieka zagmatwanego we własnych problemach, ale wyciąga do niego rękę i zaprasza do pracy
nad sobą, do walki ze słabościami i brakami. Ofiaruje swoje przebaczenie, by uwolnić człowieka od przeszłości, której nie da się zmienić. Pomaga zawalczyć o teraźniejszość i przyszłość. Czas Wielkiego Postu jest zaproszeniem do takiej walki, którą wygramy, jeśli sami nie będziemy próbowali walczyć. Trzeba tylko stanąć w prawdzie i schylić głowy. Uznać, że z prochu jesteśmy i w proch się obrócimy. Przedstawić mu wielkopostne wyrzeczenia, a wtedy On nam pomoże osiągnąć zbawienie i świętość.
