Bóg jest nieprzewidywalny. Rozmnaża jedzenie i karmi tłumy, ale podkreśla: mam dla was inny chleb, nie ten, który jecie. Uzdrawia, ale prosi: nie mów nikomu. Tak, jakby coś tak spektakularnego można było ukryć. Zaspokaja potrzeby tłumu, ale ucieka i chowa się przed wielbicielami Jego cudów. Trudno Go zrozumieć. I bardzo dobrze, że nie pojmujemy. Jest więcej niż widzimy i rozumiemy. Może dobroć Boga zaczyna się tam, gdzie kończą się nasze najlepsze wyobrażenia o Nim. Nie można pojąć Boga, który jest miłością bez końca. Można tylko nieustannie trwać w zadziwieniu i zachwycie. To szczęście być w relacji z Bogiem, który sięga dalej niż ja, wie więcej, wybacza szybciej, kocha bardziej.
