Jak to się dzieje, że świętość jawi nam się często jako rzeczywistość mgliście odległa, gdzieś za horyzontem naszych możliwości. Jakby przeznaczona tylko dla wybranych, dla szczególnych mocarzy ducha, którzy jakby z nieludzką siłą potrafili pokonywać w sobie i wokół siebie wszystkie możliwe trudności, by tylko ją posiąść. Świętość w takim rozumieniu byłaby luksusem, towarem trudno dostępnym. Tymczasem jest naszym powołaniem i przeznaczeniem i, jeśli zdecydowaliśmy się na wieczność z Bogiem, wszyscy musimy ją osiągnąć. Innej drogi po prostu nie ma. Jest tylko kwestia,
czy uda się nam ją wypraktykować już tu na ziemi, czy konieczne będzie oczyszczenie tam, by stać się jak diament Bożej miłości. Święta Jadwiga, choć mogła posiadać różne perły i diamenty, wszak była królową, wybrała tę jedną, drogocenną – świętość. Dla nas droga jest także otwarta i to przez Krew Jezusa.
