Nawet coś tak wielkiego i wzniosłego jak miłość potrzebuje nieustannego oczyszczania. Tak jak nikt z nas nie jest jakimś produktem końcowym samego siebie, tylko przez nieustanne weryfikowanie swojej postawy, a mówiąc bardziej „biblijnie” – swojego serca, jesteśmy w stanie wzrastać. Bóg – jeśli można tak to określić – stworzył nas olbrzymami, a nie karłami. Stworzył, a więc i powołał do rzeczy wielkich. Nie chodzi tylko o nasze ostateczne przeznaczenie, ale do wielkich także w naszym człowieczeństwie. Bardzo słusznie więc modlimy się dziś słowami modlitwy nad darami pokornie prosząc, byśmy mogli Mu ofiarować naszą szczerą miłość. Nieszczera nie jest miłością. Przestaje nią być. Każdy człowiek zasługuje na to, by być szczerze przez innych kochanym, a co dopiero Bóg.
