Pan swoich wiernych wyzwala od występnych i zachowuje (psalm responsoryjny), aby stawali się coraz
doskonalszymi w poznaniu Boga. Dzisiejsza liturgia koncentruje się wokół radości, która jest jakby drogą
prowadzącą do Niego. Radością jest oglądanie chwały Boga, która rozchodzi się po krańce ziemi (por. antyfona na wejście); doświadczanej w pięknie i harmonii otaczającego świata, a nade wszystko w wyzwoleniu od grzechów i przez doświadczenie Jego miłosierdzia. Radość duchowa, płynąca ze świadomości obecności Boga w otaczającym świecie i we wszystkich zdarzeniach, prowadzi do życia zgodnego z przykazaniami, a Pan zna dni postępujących nienagannie i przychodzi z pomocą we wszystkich trudnościach i niebezpieczeństwach. Żyjmy więc tak, abyśmy byli godni nieba
