Sprawiedliwość i sąd – dwa terminy przewijające się w dzisiejszej liturgii – w mentalności biblijnej mają zupełnie inny wydźwięk niż w naszym świecie. Sąd nie polega na ustaleniu racji, ale na ocaleniu dobra nadanego stworzeniu przez Stwórcę. Naturalne dla każdego bytu dobro zostało częściowo zniszczone przez grzech
Adama, a przywrócone światu przez Śmierć i Zmartwychwstanie nowego Adama, Jezusa. Sprawiedliwość to zdolność poznania Prawdy (por. Mdr 15, 3), której najważniejszym wyrazem jest niewzruszona obecność Boga pośród swego stworzenia. Człowiek sprawiedliwy to człowiek żyjący w Prawdzie, czyli zgodnie z zamysłem Boga ucieleśnionym w stworzeniu. Tylko taki człowiek może dokonywać sądu, czyli ganić zło, aby ocalić człowieka.
