Motywem przewodnim dzisiejszej liturgii jest zdolność widzenia. Zmysł wzroku jest tym, który ma silne oddziaływanie na rozum, do tego stopnia, że czasami poznanie utożsamiamy z widzeniem. Tego utożsamienia używa już opis stworzenia świata, gdzie Bóg widzi dobroć swego dzieła, a także często przywoływane jest w modlitwie. Religie korzystają z tej konstrukcji człowieczeństwa, sytuując symbole nie tylko w sferze werbalnej, ale przede wszystkim w sferze wizualnej. Historia Kościoła pokazuje, jak wielką rolę w przekazywaniu wiary pełniła sztuka, która opowiadała o prawdach zbawczych. Warto zwrócić uwagę na to, jak współczesna, pogańska kultura – atakując ten właśnie zmysł – dąży do zniszczenia wiary.
