Każdy z nas ma jakieś wyobrażenie o Jezusie. Jest to obraz, który ewoluuje wraz z naszym postępem duchowym: zmieniają się w nim akcenty, nabiera intensywności. Czy jednak w tych wszystkich naszych wyobrażeniach dostrzegamy to, co jest najistotniejsze, a mianowicie chwałę Bóstwa i człowieczeństwa Bożego Syna? Święto Przemienienia Pańskiego wskazuje nam cel naszej ludzkiej egzystencji, a jest nim ta sama chwała, którą uczniowie oglądali na Górze. Drogi naszego życia są kręte i wyboiste, ale dzięki Chrystusowi nigdy nie są bezsensowne. Prowadzą bowiem ku przemienieniu naszego życia, rozjaśnieniu jego ciemnych stron, ukojeniu cierpienia oraz spoczynkowi w radości Bożej obecności. To ona będzie naszym niebem. Rąbek tej tajemnicy odkrywa się nam już w doczesności dzięki wierze.
