Grzech, spotykające nas nieszczęścia i wszelkie niedoskonałości tego świata mają nam nieustannie przypominać o tym, że ziemia nie jest dla nas celem samym w sobie. Wszystko, czego doświadczamy w tym życiu, ma służyć jedynemu celowi, który postawił przed nami Bóg, Stwórca świata: zbawieniu. Zarówno powodzenia, radości lub zaszczytne stanowiska, jak też cierpienia, choroba, kalectwo i śmierć mają swój głęboki sens dlatego, że są nieodzowną częścią naszej drogi do nieba. Wierząc, że Bóg w jakiś tajemniczy sposób kieruje całym naszym życiem i wie, co dla nas jest najlepsze, na początku każdej Mszy św. powierzamy Mu wszystko, czym żyjemy i co nas spotka w przyszłości, przepraszamy za popełnione zło i dziękujemy za wszelkie dobro, jakie udało się nam spełnić dzięki Jego łasce.
