Wielkim wrogiem szczerej i pokornej miłości jest pycha. Człowiek pyszny wyolbrzymia swe zalety i wywyższa się ponad innych, choć nie ma ku temu prawdziwych powodów. Uważa, że jest najmądrzejszy, najlepszy, najdoskonalszy i niezastąpiony, że zasługuje wszędzie na miejsce pierwsze i najbardziej zaszczytne, a nawet że Bóg powinien zawsze troszczyć się o niego jako swego wybrańca i spełniać wszystkie jego prośby i życzenia. Zaślepiony taką pychą, człowiek nie dopuszcza prawdy o sobie, nie dostrzega swych wad, a zarazem pogardza drugą osobą, aby jeszcze bardziej podkreślić swą wielkość. Jezus piętnuje taką postawę i pokazuje, że jest niezgodna z zasadą miłości bliźniego. W Eucharystii staje przed nami jako pokorny Sługa i uczy nas z miłością służyć naszym bliźnim.
