Bliskość Boga rzadko była odczuwalna przez ludzi. Czasem to nasze emocje płatają nam figle i wydaje nam się, że to Bóg. A to zwykłe ludzkie dobre samopoczucie. W drodze wiary najistotniejsze jest to, by uznać i przylgnąć duchem do tego, że skoro wołamy do Pana i prosimy, by nas nie opuszczał, to tak się dzieje. Mimo naszej ludzkiej słabości, grzechu, nieustannych powrotów i miłości podobnej do chmur o świtaniu, On jest jak skała: wierny i niezmienny w swym postanowieniu. Jeśli zatem zgromadził swój lud wokół siebie, to sam jest pośród niego, więc pośród nas, także dziś i na każdym miejscu, na którym Jego dzieci oddają Mu cześć.
