Moc Pana objawia się najpełniej wtedy, gdy doświadczamy słabości. Miłosierdzie Jego jest tym bardziej zawstydzające, gdy oddamy mu nasz upadek i nędzę. Pozwólmy Bogu działać, ponieważ On zna drogę, jej cel i tylko On nadaje rytm naszemu życiowemu pielgrzymowaniu. Początek Adwentu jest dobrym czasem na rewizję naszych planów i „konstrukcji” duchowych. W miłosierdziu Boga i jego bliskości doskonale wyeksponowana jest moja życiowa kondycja. Im bliżej nas jest Stwórca, tym jaśniej widzę to, kim jestem. Dla niektórych wręcz paradoks niezrozumienia, ale im bliżej Boga, tym bliżej samego siebie. Szansą dla mojego życia jest adwentowe wędrowanie po drogach Pana. Warto już teraz dziękować za czas i ludzi, bo nic dla Boga nie jest tak ważne jak nasze zbawienie, które dokonuje się we wspólnocie Kościoła.
