Rzadko dziękujemy za dar zbawienia, ten fakt naszego życia staje się tak oczywisty, że nie rozważamy głębiej jego cudownego skutku. Ten dar uobecnia się ciągle w czasie modlitwy eucharystycznej. Bóg każdego dnia przychodzi i wzywa nas po imieniu, gdyż nas zna. Dziś w modlitwie nad darami wyznajemy uczestnictwo w życiu wiecznym przez celebrowanie Ofiary Jezusa. Bóg nas zna, dlatego przychodzi w prostych znakach i dzieli się swoją miłością na sposób ludzki. Adwentowe spotkania z Bogiem są zapowiedzią bliskiego z nim życia. Słowa i znaki liturgii mają nam uświadomić fakt naszego wybrania i uprzywilejowania. Nasze życie może stawać się liturgią, czyli nieustannym oddawaniem chwały Temu, który jest moim i wszystkim.
