Przyjście Jezusa wiąże się zawsze z wypełnieniem obietnicy Boga. Czekamy na Jego przyjście w chwale, ufając, że właśnie w taki sposób dokona się nasze ostateczne zjednoczenie z Nim. Wiara i miłość pozwalają nam oczekiwać z nadzieją i w pokoju, że łagodny Król, jakim jest Mesjasz, przychodzi, aby ostatecznie zjednoczyć nas z Bogiem. Człowiek doszedł jednak do perfekcji w ludzkim tłumaczeniu rzeczywistości i może się okazać, że przyjście Jezusa zawsze będzie nie w porę i nie na miejscu, bo kłóci się z planami człowieka. Człowiek umiejętnie usuwa przestrzeń, w której dochodzi do spotkania z Jezusem, kamufluje potrzebę sacrum, zastępując ją wszechwiedzącym rozumem. A przecież brak nam zasług i zdolności, byśmy sami sobie wystarczali. Prośmy dziś, aby Jezus uciszał w nas ten rynkowy zgiełk, byśmy na nowo zaczęli Go słuchać.
