Codziennym małym czekaniem na zbawienie jest osobista tęsknota za Eucharystią. Czas, jaki każdy z nas przeżył, mniej lub bardziej był nacechowany tym oczekiwaniem, nawet niepewnością, czy zdążę spotkać się z Jezusem. Każdy z nas osobiście odczytuje tę naukę trwania, niepewności, ale też pocieszenia, z którą przychodzi do nas Zbawca. Dziś modlimy się tekstami liturgicznymi wskazującymi na pokarm, jakim jest ciało Jezusa, On wybrał tę formę obecności, która jest tak prosta i oczywista, że zachwyca i uświadamia obecność Boga po naszej stronie. Znak wspólnoty wierzących w Chrystusa to rodzina. A chleb eucharystyczny, który łamiemy, zbliża nas do siebie i jeszcze mocniej wprowadza w intymną, rodzinną relację. Bóg wie, kogo wybrał. On też zna najskrytsze tajemnice naszego wnętrza, dlatego przekaże swoje królowanie Jemu, a On prawdziwie uszczęśliwi ciebie.
