Od zachwytu i słów zawsze mamy iść do czynów miłości. Przepiękne stwierdzenie z kolekty mszalnej mówiące o tym, że nasze życie na zewnątrz, jakie prowadzimy, ma być odblaskiem światła, jakie mieszka w duszy. Nie po to Jezus przyszedł na świat, by mrok trwał dalej. Nie po to niebiosa wylały nam Sprawiedliwego, by świat był targany wojną i zniewoleniem. Przyjście oczekiwanego Mesjasza najpierw dotyka nasze życie wewnętrzne, abyśmy mogli się dzielić tym wszystkim, co sam Bóg nam objawił i wyjaśnił. Spotkanie z Jezusem zawsze jest spotkaniem przemieniającym. Możemy rozpoznać, czy prawdziwie nawiązaliśmy dialog z Bogiem po tym, jacy wracamy do swoich poprzednich zajęć. Jeśli myślę o Nim, nieustannie wraca do mnie usłyszane słowo, podejmuję decyzję o zmianie postępowania i wprowadzeniu do życia praktyk miłosierdzia, to oznacza, że spotkałem Boga Życia.
