Życie świętego Antoniego pustelnika, dzisiejszego patrona, pokazuje, że ten, kto powierzył się Bożej sprawiedliwości, zakwita jak palma, nawet na pustyni (por. antyfona na wejście). Antoni, posłuszny słowu Bożemu i natchnieniom Ducha Świętego, wypracował nową formę życia chrześcijańskiego (por. Ewangelia). Inni, pociągnięci przykładem Antoniego, poszli w ślad za nim na pustynię, która stała się miejscem bujnego życia monastycznego. Miejsca, które wydawało się, że na zawsze będą poddane władzy demonów, przez modlitwę i pokorną pracę mnichów zamieniły się w oazy Bożego życia. Przykład życia św. Antoniego również dla dzisiejszego człowieka jest inspirujący, bo pokazuje, w jaki sposób może on zwyciężać moce ciemności panujące na współczesnych pustyniach bezdusznych, wielkich miast czy też innych tego rodzaju miejsc (zob. modlitwa po komunii).
