Z różnym nastawieniem możemy uczestniczyć w Eucharystii. Może to być dla nas obowiązek, który trzeba spełnić raz w tygodniu. Może to być po prostu przyzwyczajenie, bez którego trudno byłoby nam się obejść. A może wprost przeciwnie, wyjątkowe wydarzenie, w którym uczestniczymy jedynie w szczególnych i wyjątkowych okolicznościach: czyjś ślub, pogrzeb, pasterka. A może w końcu jest to rzeczywiście wyjątkowe, ale częste spotkanie z Chrystusem Zmartwychwstałym,
którego co prawda oczami nie widzimy, lecz doświadczamy sercem i wiarą. Od tego nastawienia wszystko właściwie zależy: czy będzie On dla nas przyjacielem, nieznaną nam bliżej osobą, a może wręcz nieprzyjacielem i rywalem, który usiłuje nam zepsuć życie.
