Patrząc na niezwykłą odwagę i głęboką wiarę dzisiejszej Patronki, trzeba się zastanowić nad tym, na ile jestem wierny Jezusowi. Czy w mojej codzienności choć w części naśladuję Jej determinację płynącą z wiary? W czasie dialogu z sędzią, który skazał ją na śmierć, mówiła: „Jestem szlachcianką i pochodzę ze znakomitego rodu, jak o tym świadczy cały szereg moich przodków”. „Dlaczego – zapytał sędzia – poniżasz się do tego stopnia, że zostałaś chrześcijanką?”. „Gdyż prawdziwego szlachectwa – odrzeka Agata – nabywa się przez wyznanie Jezusa Chrystusa, którego mianuję się sługą”. Wspomnienie dzisiejszej Świętej to okazja do podwójnej refleksji: czy jestem naprawdę wierny Panu? I czy na co dzień jestem dobry dla innych – wszak imię Agata oznacza „dobra”?
