„Kto nie pości z korzyścią dla biednego, udaje przed Bogiem. Kto podczas postu nie oddaje biednemu swojego posiłku, ale odkłada na później, dowodzi, że pości z chciwości, nie dla Chrystusa”. Udawać możemy także przed Bogiem, choć częściej oszukujemy samych siebie. Święty Piotr Chryzolog, w jednej ze swoich wielkopostnych mów, zwracał uwagę na obłudne podejście do praktyk pokutnych. Ojcowie Kościoła podkreślali nierozerwalny związek postu z dziełami miłosierdzia. Jeśli czegoś sobie odmawiam i chcę czynić to ze względu na Chrystusa, to muszę pamiętać, że nie mogę myśleć tylko o zrzuceniu kilku zbędnych kilogramów, zaoszczędzeniu pieniędzy czy udowodnieniu sobie silnej woli, ale przede wszystkim mam to czynić „z korzyścią dla biednego”.
