Niewdzięczność jest jedną z najbardziej nielubianych cech ludzkich. Człowiek skoncentrowany na wyolbrzymionym i wyidealizowanym wyobrażeniu własnego „ja” nie jest w stanie realnie patrzeć na siebie i otaczającą go rzeczywistość. Nie potrafi być wdzięczny, żyje w przekonaniu, że to, co otrzymuje od innych, po prostu mu się należy. Liturgia słowa daje przykład niewdzięczności dzierżawców winnicy, którzy nie liczą się z dobrem jej właściciela. Opowiada również dzieje patriarchy Józefa. Doświadczył on wielkiej krzywdy od swoich najbliższych, a jednak potrafił – dostrzegając w swoim życiu Boże prowadzenie – przemienić osobistą tragedię w błogosławieństwo.
