Liturgia słowa opowiada o wodzie. Życiodajne strumienie wypływają ze świątyni, nurty rzeki rozweselają miasto Boże, a poruszająca się woda sadzawki Betesda przywraca zdrowie cierpiącym. Woda, to źródło życia, a jej brak przemienia ziemię w pustynię, skazując ludzi na głód i śmierć. Doskonale wiedzieli o tym Izraelici. Dlatego pojawiający się często w Piśmie Świętym motyw wody miał tak mocną wymowę. Idealnie nadawał się, by ludzkim językiem opisać niewidzialny, tajemniczy, a jednocześnie tak realny świat Bożej łaski. Woda jest symbolem przede wszystkim Ducha Świętego, który jest Panem i Ożywicielem. Obmyci nią podczas chrztu świętego i umocnieni łaską Ducha Świętego narodziliśmy się do nowego życia.
