Wciąż cieszymy się śpiewem Alleluja! Płynie prosto z serca, gdy uświadamiamy sobie, co Bóg dla nas
uczynił, wyprowadzając ku wolności i życiu. Nic nie może nas odłączyć od miłości Chrystusa, bo w Duchu Świętym na zawsze jesteśmy z Nim złączeni. To jest także radością naszego Ojca w niebie, że możemy już przeżywać chwałę królestwa, które przygotował, zanim powołał nas do istnienia. Rzeczywiście, minął czas narzekania i płaczu. Jesteśmy wezwani do życia w pokoju i miłości, gdyż jesteśmy w rękach Wszechmogącego, który zna nasze potrzeby duchowe i doczesne, zanim Go poprosimy. Im bardziej Mu zaufamy, tym hojniej może nas obdarzyć tu na ziemi i w wieczności. Każdego roku odnawiamy w sobie tę prawdę, by nasze serce i usta wypowiadały z coraz większą radością słowa uwielbienia Boga.
