Najowocniej otwieramy się na hojność Boga, gdy dostrzegamy Jego dary i dziękujemy za nie szczerym sercem. Radość wierzącego staje się też wymownym znakiem dla otoczenia. Trwanie w Bogu we wszystkich okolicznościach życia jest wyrazem prawdziwej mądrości człowieka, a ta przynosi nie tylko pokój serca i pewność opieki Bożej, ale także potrzebę mówienia innym o Jego miłości i wielkości. Kto ufa Bogu, swoim życiem i postępowaniem coraz bardziej upodabnia się do Jezusa i czerpie z mocy Jego imienia. Bóg potrzebuje dziś takich świadków swej chwały, by nie tylko wszyscy ochrzczeni stanowili jedną wspólnotę wiary, ale by także ci, co są jeszcze „na zewnątrz”, zapragnęli wejść do grona Bożego ludu. Duch Święty zachęca nas do współpracy, bo tylko On ma moc przemieniać, jednoczyć i uświęcać.
