Nasze życie tworzy nie tylko teraźniejszość, ale również wspomnienie przeszłości, która aktualizuje się w obecnym czasie. Nie chodzi tylko o nostalgię i przywoływanie pewnych wydarzeń z przeszłości. Kościół jako wspólnota żyje obecnością Jezusa, który dokonał zbawienia człowieka i świata. To wspomnienie to nie tylko tradycja, z której wyrasta i bierze początki Kościół, ale żyjący Jezus, realny i obecny we wspólnocie. Duch Święty nieustannie ożywia wspólnotę swoimi darami (por. kolekta), przypomina i uobecnia słowa i nauczanie Jezusa. Ta „pamięć i wspomnienie” Jezusa jest źródłem wierności Jego nauce i drogą do wypełnienia woli Boga w naszym życiu. Nie tylko wspominamy Jezusa, ale mamy żyć Jego słowem.
