Świętujemy uroczystość narodzin Jana Chrzciciela. W liturgii Kościoła wspominamy tylko trzy narodzenia: Pana Jezusa, Najświętszej Maryi Panny i Jana Chrzciciela. Pozostali święci i błogosławieni wspominani są zasadniczo w dniu ich śmierci. Jest to również piękna tradycja starochrześcijańska, gdzie dzień śmierci był dniem narodzin dla nieba. W jakim więc celu wspominamy narodzenie Jana Chrzciciela? Jego narodziny stanowią bezpośrednie przygotowanie kulminacyjnego punktu w historii zbawienia, jakim jest narodzenie Syna Bożego. Wyraża to jego ojciec Zachariasz, wyśpiewując kantyk uwielbienia Boga: a ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, gdyż pójdziesz przed Panem przygotować mu drogi (por. Łk 1, 76). W Litanii do wszystkich świętych również św. Jan Chrzciciel jest na początku. W cerkwiach prawosławnych znajduje się przeważnie jego wizerunek razem z Jezusem i Maryją w centralnym miejscu. Nie możemy więc zapominać o przemożnym wstawiennictwie Jana Chrzciciela w przygotowaniu naszej osobistej drogi dla Pana Jezusa.
