Święty Bonawentura jest wzorem pasterza, profesora, przełożonego, którego naczelnym pragnieniem jest prowadzenie do oblubieńczego spotkania człowieka z Bogiem. Teologia według niego winna praktycznie uczyć, jak żyć w zgodzie z Bożymi przykazaniami i jak kochać Boga całym swoim życiem. Rozum musi być
oświecony wiarą, aby mógł służyć takiemu właśnie celowi, jaki kreślił przed nauczycielami teologii. Sam jest doskonałym przykładem tak rozumianej nauki, kiedy jako przełożony franciszkanów podejmuje się koniecznych reform i reorganizacji rozrastającego się zakonu. Jest pasterzem, który troszczy się o powierzone sobie owce stosownie do swego powołania i miejsca we wspólnocie.
