Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: największa z nich [jednak] jest miłość – kończy hymn o miłości św. Paweł. Trzy cnoty nazywane boskimi „uzdalniają chrześcijan do życia w jedności z Trójcą Świętą. Ich początkiem, motywem i przedmiotem jest Bóg Trójjedyny […]. Są wszczepione przez Boga w dusze wiernych, by uzdolnić ich do działania jako dzieci Boże i do zasługiwania na życie wieczne” (KKK 1812n). Dlatego sprowadzanie ich do czysto ludzkich „dobrych cech charakteru” pozbawia ich najdonioślejszego wymiaru, jakim jest trwanie w komunii z Bogiem oraz w komunii z braćmi. Poznanie zaś własnych słabości tym bardziej wzmaga pragnienie wiary, nadziei i miłości, dzięki którym można z głębi serca, szczerze powtarzać za psalmistą: Oto mi Bóg dopomaga, Pan podtrzymuje me życie.
