Życie Moniki było bogate w cierpienia i kłopoty. Ale nie była kobietą, która płacze i poddaje się pod ciężarem doświadczeń. Zasłynęła wytrwałą i niezwykle owocną modlitwą za męża poganina i syna hedonistę. U kresu życia cieszyła się rozmowami o wspaniałościach nieba z Augustynem, wyznając mu: „Jedno miałam życzenie, by ujrzeć ciebie chrześcijaninem katolikiem. Obdarzył mnie Bóg ponad moje życzenie”. Monika jest opiekunką kobiet w każdym stanie i każdej sytuacji życiowej – doświadczyła każdej kobiecej roli życiowej. Ilekroć myślę, że tak długo o coś proszę, a to ciągle się nie dzieje, to ze wstydem patrzę na Monikę – wzór wytrwałości. Z perspektywy nieba nawet modlitwa przez całe życie w jednej intencji jest tylko krótką chwilką, która przynosi owoc na wieki.
