„Istotą różańca jest zaprzęganie umysłu do rozważania życia Jezusa i Maryi, a w następstwie tego do jednoczenia naszego serca przez miłość z godnymi podziwu postawami ich Najświętszych serc”. Te słowa około 200 lat temu napisała młoda francuska kobieta – bł. Paulina Jaricot, beatyfikowana w maj br. W XIX wieku jej zaangażowanie w życie Kościoła jako świeckiej kobiety było niemałą rewolucją. Żywy Różaniec, który założyła, znany jest na całym świecie, a drugie dzieło jej życia, czyli Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary świętuje właśnie 200-lecie istnienia. (Członkowie obu tych Dzieł dzisiaj mogą otrzymać odpust zupełny). Paulina dokonała wielkich rzeczy, bo zawierzyła Bożemu prowadzeniu. Przez całe życie jej wzorem w tym zawierzeniu była Maryja, a uczyła się go w modlitwie różańcowej. Dzisiaj wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej. Biorąc do ręki różańcową koronkę, rozważajmy, jak Maryja pozwalała się prowadzić Bogu, byśmy razem z nią mogli wyśpiewać wspaniałość Bożych dzieł.
