Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli ktoś posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną (Ap 3, 20). Chrystus pragnie być naszym gościem, ale czeka na zaproszenie. Nie wchodzi bez pozwolenia. Nie zwlekajmy więc dłużej, ale zaprośmy go do swoich serc, do naszych domów, dzisiejszych obowiązków, relacji z innymi ludźmi. Jak mówił Papież Polak: „Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Nie bójcie się! Chrystus wie, co nosi w swoim wnętrzu człowiek. On jeden to wie!” (Homilia na inaugurację pontyfikatu, 22.10.1978). Otwórzmy się zatem na Chrystusa i zaprośmy Go na nowo do swojej codzienności. A wówczas słowa: Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu (Łk 19, 9a) będą odnosić się także do naszych domów.
