Z tekstów liturgii Adwentu zawsze przenika do nas wielka tęsknota za dniem Pańskim nie tyle realizującym się każdej niedzieli, ile wypełnienia się obietnic Bożych. Co roku przygotowujemy się do wspominania i uobecniania wielkich tajemnic, jakie dokonały się u zarania naszych chrześcijańskich dziejów. Możemy czasem czuć się zniechęceni i zmęczeni wyczekiwaniem, ale Bóg towarzyszy nam swoim słowem i gotów jest nas nieustannie wspierać, być dla nas skałą i mocą. Odkryjmy w sobie to ubóstwo i bezradność, aby zapragnąć Jego obecności jeszcze bardziej. Żyjmy nadzieją i nie lękajmy się Go wzywać i szukać w naszej codzienności.
