Liturgia dni po Objawieniu Pańskim trwa w kontemplacji światła, które do nas przyszło z wysoka, a którym jest wcielony Syn Boży Jezus Chrystus. On oświeca ciemności, niwecząc ich mrok, on oświeca nasze serca, byśmy potrafli rozpoznać Jego obecność pośród nas i odnaleźli właściwą drogę do Boga. Oświeceni, ale światłem Bożym, a nie własnymi zdolnościami, odkupieni przez naszego Pana, a nie przez własną doskonałość i nienaganną moralność, wpatrujemy się w to światło – Chrystusa, by nie zgubić drogi, by wyznawać Go jako swego Pana i Boga oraz otwierać się na Jego uzdrawiające działanie. Dlatego też modlimy się, by Jego światło dotarło do naszych serc, rozświetliło je i pozwoliło nam dojść do wiecznej światłości, do zjednoczenia z Bogiem.
