Beze Mnie nic nie możecie uczynić! (J 15,5b). Mimo szczerych chęci, dobrej woli i mocnego postanowienia… Mimo samozaparcia i podejmowanych na nowo prób… nie osiągniemy celu, licząc jedynie na własne siły. Potrzebujemy pomocy Boga. Dlatego kierujemy na progu Wielkiego Postu – czasu naszej duchowej odnowy – pokorną i jakże piękną prośbę: Wszechmogący Boże, uprzedzaj swoim natchnieniem nasze czyny i wspieraj je swoją łaską, aby każde nasze działanie od Ciebie brało początek i w Tobie znajdowało dopełnienie (kolekta). Wsłuchujmy się w rozbrzmiewający w naszych sumieniach głos Boga, który przemawia do nas w ciszy, i podążajmy za tym głosem, bo on prowadzi nas do Niego. Niech czas Wielkiego Postu będzie czasem wyciszenia wszelkich innych docierających do nas zewsząd głosów, awsłuchiwania się w cichy jak szmer łagodnego powiewu głos przechodzącego Pana.
