Kończy się trzeci tydzień Wielkiego Postu, czasu ascezy i nawrócenia. Dzisiejsza liturgia zachęca nas do poszukiwania coraz lepszych form budowania więzi z Bogiem, a jednocześnie przypomina o tym, że nasze zbawienie pochodzi z Bożej łaski. Ta dwoista rzeczywistość tworzy dynamizm życia chrześcijańskiego, rozpiętego pomiędzy działaniem i kontemplacją, czyli oczekiwaniem na Bożą łaskę. Prorok Ozeasz mówi, że to Bóg jest źródłem wszystkiego, pomyślności i jej braku, akcentując jednak konieczność wiary jako drogi do przyjęcia Bożej łaski. Psalm napomina, że modlitwa płynąca z pokornego serca więcej znaczy niż wszystkie ofiary, a Ewangelia ilustruje to za pomocą przypowieści o celniku i faryzeuszu.
