W naszej wędrówce ku wieczności prowadzi nas nadzieja na wypełnienie się Bożych obietnic. To bardzo specyficzna cnota, gdyż łączy się ona ściśle z wiarą, czasami się z nią wręcz utożsamiając. Z pewnością są one nierozłączne, gdyż potrzebują siebie nawzajem, by być godnymi zaufania przewodnikami. W okresie Wielkanocy szczególnie prosimy Boga o umocnienie tak naszej wiary, jak i nadziei, ponieważ z doświadczenia wiemy, że często opieramy je jedynie na uczuciach. Te natomiast szybko przemijają lub zmieniają się i tracimy wtedy grunt pod nogami. Jeśli jednak będziemy je pogłębiać z Bożą łaską, staną się mocnymi filarami naszego życia wewnętrznego.
