Andrzej Świerad żył w początkach XI wieku. Według tradycji pochodził z południowej Polski. Wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru na górze Zabor koło Nitry. Po jakimś czasie przeniósł się na pustelnię w pobliżu klasztoru, gdzie zasłynął z surowej pokuty. Zmarł około roku 1030. Benedykt, towarzysz i uczeń św. Andrzeja, pozostał nadal w pustelni po śmierci mistrza i prowadził również surowe życie ascetyczne. Trzy lata później został zamordowany przez zbójców. Święci Andrzej i Benedykt przez wstrzemięźliwość i wytrwałą surowość życia (por. kolekta) oddali się całkowicie sprawom Boga. Prośmy dziś słowami kolekty, abyśmy podobnie jak oni przez nieustanną pokutę usunęli grzech z naszych serc i oczyszczoną duszą mogli służyć Bogu.
