Każdy człowiek rodzi się, mając zdolność wiary, nadziei i miłości, jednakże w chwili chrztu otrzymaliśmy te zdolności jako cnoty teologalne, które umożliwiają właściwą postawę wobec Boga. Przez wiarę dobrowolnie powierzamy się Bogu, uznając Go za Prawdę i Dobro, i chcemy, by On kierował naszym życiem. Nadzieja pozwala całkowicie zaufać Bogu jako Zbawicielowi i daje pewność, że całe ludzkie życie, nawet to pełne trudów, cierpienia i przeciwności, ma sens i prowadzi do życia wiecznego. Miłość natomiast, którą odpowiadamy na miłość Bożą, sprawia, że możemy nawiązać z Bogiem serdeczną więź, traktować Go jako Ojca, a innych ludzi jako swych braci. Prośmy Boga, aby te cnoty nigdy w nas nie zgasły, lecz by ciągle się umacniały i kierowały całym naszym życiem i postępowaniem.
