Często łapiemy się na tym, że gdy już znajdziemy czas na modlitwę – czy tę odmawianą w domu, czy sprawowaną z innymi w kościele, gdy mamy ogromne pragnienie spotkania się z Bogiem, to już po chwili potrafimy się oskarżać, że tak szybko nasze myśli przenoszą się w zupełnie inną rzeczywistość. Zaciera nam się obraz Pana, wyostrza się za to obraz tego, co przeżywamy, co nas trapi, z czym się mierzymy. Te rozproszenia pokazują nam, czym faktycznie żyjemy i jak bardzo troski doczesne zawładnęły naszym życiem. Nie da się o nich zapomnieć, ale można spróbować się przez nie przebić, by mimo wszystko najpierw spotkać się z Bożym słowem, które uświęca, daje moc do przemiany i raduje ludzkie serce. Spotkanie z Bogiem pozwala w zupełnie innym świetle spojrzeć na codzienność.
