W tym okresie liturgicznym częściej niż zwykle powtarzamy, że Pan przyjdzie, Pan przychodzi, jest blisko. Czego od Niego tak naprawdę oczekujemy? Co Mu powiemy, gdy staniemy przed Nim twarzą w twarz? Ważne, by nie ulec pokusie, która prowadzi do ograniczania mocy Boga, gdy prosimy Go, aby zabezpieczał nasz byt, zapewniał długie życie w zdrowiu i bogactwie, chronił nas przed nieszczęściami. Tego typu oczekiwanie byłoby znakiem naszej małostkowości, minimalizmu. Pragniemy od Boga tak niewiele? Kilkudziesięciu lat dobrostanu? A co z wiecznością? On przychodzi jakby pomimo naszych oczekiwań, by obdarzyć czymś więcej – życiem z Nim bez końca. Jesteśmy gotowi, by właśnie po to wyjść Mu na spotkanie?
