Istnieje wiele powodów, które mogą stać się źródłem przygnębienia i smutku. Próbują zdominować świat myśli, uczuć, nadszarpują życie duchowe, psychiczne, atakują ciało. Można więc usprawiedliwiać się latami ze swojego przygnębienia, niepowodzeń i porażek. Tylko czy tego typu podejście do sprawy potrafi zmienić cokolwiek na lepsze? To taka łatwa pokusa użalania się nad sobą, która chroni nas przed wysiłkiem szukania lepszej drogi. Łatwo przyzwyczaić się do swojej biedy. Ci z nas, którzy pragną pełni życia, muszą obudzić się na wołanie Kościoła: Oto nadchodzi Pan wszechmogący (antyfona na wejście). Powtórzmy: „wszechmogący”. Co to oznacza? Że ciągle jest nadzieja. Niech więc już przyjdzie.
